Sołtys Sołectwa Waryś
Piotr Rogóż
Członkowie Rady Sołeckiej
____________________________________
HISTORIA
Niewielka wieś Waryś, zajmująca zaledwie 5 km² i licząca niewiele ponad 500 mieszkańców leży na wschód od Borzęcina, na zachodnim skraju Lasów Radłowskich, przy drodze Radłów-Borzęcin. A pomimo tego, że tak niepozorna i dopiero w 1975 r. uzyskała status odrębnego sołectwa, poszczycić się może szesnastowieczną metryką.
Oto bowiem w inwentarzu Bielczy z 4 ćwierci XVI w. odnotowana została znajdująca się w jej granicach "zagroda warysiowska", należąca do niejakiego Marcina Warysia, do obowiązków którego należało doglądanie przekopów doprowadzających wodę z Glinika (Glinik to dawna nazwa miejscowa borzęcińskiego odcinka Uszwicy) do biskupich stawów rybnych. Wiemy też, iż jeszcze w XVIII w. zagrodę ową dzierżawił od zarządców radłowskiego klucza dóbr biskupich nieznany nam bliżej Stanisław Makowiecki.
Prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w. obok owej warysiowskiej zagrody pojawiły się inne dając początek należącego do Bielczy, a do parafii w Borzęcinie przysiółka. Dzisiaj o niezbyt długiej historii Warysia zaświadcza zaledwie 17 zabytkowych chałup i drewnianych domów mieszkalnych, kilka budynków gospodarczych, stojąca przy drodze do Bielczy murowana kapliczka i kilka kamiennych figur przydrożnych oraz znajdujący się na skraju Lasów Radłowskich niewielki cmentarz żołnierski z czasów I wojny światowej. A tym, co za niedługo stać się może atrakcją wsi jest tworzony przez ks. Józefa Bąka w jego rodzinnej zagrodzie niewielki rezerwat dawnego budownictwa wiejskiego, którego zaczątek stanowi chałupa rodziny Kwaśniaków z 1900 r. i kuźnia z roku 1888.
Opracowanie historii sołectw na potrzeby "ZABYTKI ZIEMI BORZĘCIŃSKIEJ" dr Andrzej B. Krupiński